Malarstwa Józefa Czapskiego – rozwój po okręgu

Collection
Article
Download bibliographic description

Description

  • Tytuł: Malarstwa Józefa Czapskiego – rozwój po okręgu
  • Autor/Autorzy: PAWEŁ TARANCZEWSKI (Autor)
  • Nazwa czasopisma: Rocznik Filozoficzny Ignatianum
  • Rok: 2020
  • Tom: 26
  • Numer: 1
  • ISSN: 2300-1402
  • DOI: 10.35765/rfi.2020.2601.11
  • Adres www:: https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/rfi/article/view/1973/1913
  • Strony od-do: 169-189
  • Język: polski
  • Abstrakt:
    • Artykuł poświęcony jest twórczości Józefa Czapskiego, polskiego malarza, pisarza, epistolografa i diarysty, zmarłego w 1993 r. w Maisons-Laffitte. Artysta angażował się za życia również w sprawy ludzkie i w politykę. Niniejszy artykuł zajmuje się wyłącznie jego malarstwem. Po krótkim przedstawieniu biografii artystycznej Czapskiego dokonana została pogłębiona analiza jego dzieł. W artykule wykorzystane zostały listy i wspomnienia artysty oraz podstawowa literatura przedmiotu. Z przeprowadzonej analizy wynika, że twórczość Czapskiego jest zamknięta, nie przybędzie żadna nowa praca, ani rysunkowa, ani malarska, zarazem jednak jest otwarta, ponieważ wątki malarstwa Czapskiego pozostały niedomknięte. Dzieła Czapskiego są zbiorem uporządkowanym w tym sensie, że można wyróżnić linię okręgu, wzdłuż którego się układają. Z tym że początek drogi nie pokrywa się z jej końcem. Czapski porzuca swe pierwsze, raczej nieudolne prace ekspresjonistyczne, podejmując wyzwanie postimpresjonizmu sensu largo. Jednak nie satysfakcjonuje go wizja postimpresjonizmu i malarstwo skoncentrowane na czystych delektacjach barwnych. Powraca do pierwotnych zainteresowań de l’horreur de la vie, wchłaniając nauki i doświadczenia, które dało mu życie oraz przetrawienie i w konsekwencji porzucenie postimpresjonizmu. A więc kolor, rozumiany nie tak, jak go pojmował impresjonizm, lecz raczej tak, jak ekspresjonizm, jednak temperowany szkołą postimpresjonistyczną i sztuką francuską. Malarstwo Czapskiego zatacza krąg: droga zaczyna się „straszną głową”, doświadcza postimpresjonizmu i rozkwita malarstwem obrazującym l’horreur de la vie i niepokój skryty w ostrych barwach ostatnich pejzaży. Autor określa dorobek Józefa Czapskiego jako wielki, o czym decyduje ostatecznie jego twórczość, która skupia w sobie, niczym zwornik, wszystkie wątki: artysty malarza, pisarza oraz człowieka oddanego sprawom publicznym.
    • This article is devoted to the work of Józef Czapski, a Polish painter, writer, epistolographer and diarist who died in Maisons-Laffitte in 1993. The artist was also engaged in the matters of human life and politics. The article deals solely with his paintings. After a short presentation of Czapski’s artistic biography, a more in depth analysis of his works is provided. The article uses the artist’s letters and memoirs on top of the basic literature. The analysis shows that the Czapski’s artistic work constitutes a closed whole; no new work, neither drawing nor painting will be added to his legacy, but, at the same time it is open because the threads of Czapski’s art remain unclosed. Czapski’s works constitute a logical whole in the sense that one can draw a circle around which they are arranged, except that the beginning of the journey does not coincide with the end. Czapski abandoned his first, rather inept expressionist works to take up in the broad sense a challenge of Post-Impressionism. However, not satisfied with the vision of Post-Impressionism and the painting focused on pure color delectations, he returned to his initial interest in del’horreur de la vie,absorbing the lessons and experiences that his life gave him, digesting and consequently abandoning Post-Impressionism. To him, color is understood not as Impressionism understood it, but rather, as it was treated by Expressionism, howewer, he tempered it according to the school of Post-Impressionism and the French art. Czapski’s painting completes the full circle: his journey begins with “the scary head”, experiences post-impressionism, and blossoms with paintings depicting l’horreur de la vie and anxiety hidden in the stark colors of his late landscapes. The author describes Józef Czapski’s art as the great one , what is ultimately determined by the whole output, which, like a keystone brings together all the themes: of the painter, of the writer and of the man devoted to public affairs.
  • Dyscyplina: nauki o kulturze i religii

MARC

  • 002 $a Malarstwa Józefa Czapskiego – rozwój po okręgu
  • 003 $a PAWEŁ TARANCZEWSKI (Autor)
  • 003 $b 0000-0002-7927-579X
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Rocznik Filozoficzny Ignatianum
  • 008 $a 2020
  • 009 $a 26
  • 010 $a 1
  • 011 $a 2300-1402
  • 013 $a 10.35765/rfi.2020.2601.11
  • 014 $a https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/rfi/article/view/1973/1913
  • 015 $a 169-189
  • 017 $a polski
  • 019 $a Artykuł poświęcony jest twórczości Józefa Czapskiego, polskiego malarza, pisarza, epistolografa i diarysty, zmarłego w 1993 r. w Maisons-Laffitte. Artysta angażował się za życia również w sprawy ludzkie i w politykę. Niniejszy artykuł zajmuje się wyłącznie jego malarstwem. Po krótkim przedstawieniu biografii artystycznej Czapskiego dokonana została pogłębiona analiza jego dzieł. W artykule wykorzystane zostały listy i wspomnienia artysty oraz podstawowa literatura przedmiotu. Z przeprowadzonej analizy wynika, że twórczość Czapskiego jest zamknięta, nie przybędzie żadna nowa praca, ani rysunkowa, ani malarska, zarazem jednak jest otwarta, ponieważ wątki malarstwa Czapskiego pozostały niedomknięte. Dzieła Czapskiego są zbiorem uporządkowanym w tym sensie, że można wyróżnić linię okręgu, wzdłuż którego się układają. Z tym że początek drogi nie pokrywa się z jej końcem. Czapski porzuca swe pierwsze, raczej nieudolne prace ekspresjonistyczne, podejmując wyzwanie postimpresjonizmu sensu largo. Jednak nie satysfakcjonuje go wizja postimpresjonizmu i malarstwo skoncentrowane na czystych delektacjach barwnych. Powraca do pierwotnych zainteresowań de l’horreur de la vie, wchłaniając nauki i doświadczenia, które dało mu życie oraz przetrawienie i w konsekwencji porzucenie postimpresjonizmu. A więc kolor, rozumiany nie tak, jak go pojmował impresjonizm, lecz raczej tak, jak ekspresjonizm, jednak temperowany szkołą postimpresjonistyczną i sztuką francuską. Malarstwo Czapskiego zatacza krąg: droga zaczyna się „straszną głową”, doświadcza postimpresjonizmu i rozkwita malarstwem obrazującym l’horreur de la vie i niepokój skryty w ostrych barwach ostatnich pejzaży. Autor określa dorobek Józefa Czapskiego jako wielki, o czym decyduje ostatecznie jego twórczość, która skupia w sobie, niczym zwornik, wszystkie wątki: artysty malarza, pisarza oraz człowieka oddanego sprawom publicznym.
  • 020 $a This article is devoted to the work of Józef Czapski, a Polish painter, writer, epistolographer and diarist who died in Maisons-Laffitte in 1993. The artist was also engaged in the matters of human life and politics. The article deals solely with his paintings. After a short presentation of Czapski’s artistic biography, a more in depth analysis of his works is provided. The article uses the artist’s letters and memoirs on top of the basic literature. The analysis shows that the Czapski’s artistic work constitutes a closed whole; no new work, neither drawing nor painting will be added to his legacy, but, at the same time it is open because the threads of Czapski’s art remain unclosed. Czapski’s works constitute a logical whole in the sense that one can draw a circle around which they are arranged, except that the beginning of the journey does not coincide with the end. Czapski abandoned his first, rather inept expressionist works to take up in the broad sense a challenge of Post-Impressionism. However, not satisfied with the vision of Post-Impressionism and the painting focused on pure color delectations, he returned to his initial interest in del’horreur de la vie,absorbing the lessons and experiences that his life gave him, digesting and consequently abandoning Post-Impressionism. To him, color is understood not as Impressionism understood it, but rather, as it was treated by Expressionism, howewer, he tempered it according to the school of Post-Impressionism and the French art. Czapski’s painting completes the full circle: his journey begins with “the scary head”, experiences post-impressionism, and blossoms with paintings depicting l’horreur de la vie and anxiety hidden in the stark colors of his late landscapes. The author describes Józef Czapski’s art as the great one , what is ultimately determined by the whole output, which, like a keystone brings together all the themes: of the painter, of the writer and of the man devoted to public affairs.
  • 966 $a nauki o kulturze i religii
  • 985 $a Wydział Filozoficzny
  • 985 $b Instytut Kulturoznawstwa

Dublin Core

Files

Taranczewski_Malarstwa.pdf (199 KB)

  • Licence: CC BY 4.0
  • Text version: Final published
  • Availability: Published