Publicznoprawne obowiązki państw członkowskich Unii Europejskiej w sferze spraw prywatnych - dyrektywa 2019/1158

Collection
Article
Download bibliographic description

Description

  • Tytuł: Publicznoprawne obowiązki państw członkowskich Unii Europejskiej w sferze spraw prywatnych - dyrektywa 2019/1158
  • Autor/Autorzy: Andrzej Świątkowski (Autor)
  • Nazwa czasopisma: Przegląd Prawa Publicznego
  • Rok: 2020
  • Tom:
  • ISSN: 1896-8996
  • Adres www:: https://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171582440
  • Strony od-do: 13-37
  • Język: polski
  • Abstrakt:
    • Obecne ramy prawne Unii Europejskiej przewidują ograniczone zachęty dla mężczyzn do przyjęcia równego udziału w obowiązkach opiekuńczych. Brak płatnego urlopu ojcowskiego i wychowawczego w wielu państwach członkowskich przyczynia się do niewielkiego wykorzystania urlopu przez ojców. Brak równowagi w projektowaniu polityk równowagi między życiem zawodowym a prywatnym kobiet i mężczyzn wzmacnia stereotypy związane z płcią oraz różnice między pracą a opieką. Polityki dotyczące równego traktowania powinny mieć na celu rozwiązanie problemu stereotypów w zawodach i rolach zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Partnerów społecznych zachęca się do działania zgodnie z ich kluczową rolą w informowaniu zarówno pracowników, jak i pracodawców oraz zwiększania ich świadomości w zakresie zwalczania dyskryminacji. Ponadto wykazano, że stosowanie przez ojców ustaleń dotyczących równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, takich jak urlop lub elastyczne warunki pracy, ma pozytywny wpływ na ograniczenie względnej liczby godzin nieodpłatnej pracy rodzinnej wykonywanej przez kobiety i pozostawia im więcej czasu na płatną pracę. Dyrektywa 2019/1158 określa minimalne wymagania dotyczące urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego i urlopu zawodowego oraz elastycznych warunków pracy dla pracowników będących rodzicami. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia decyzji, czy zezwolić pracodawcom na odroczenie przyznania urlopu rodzicielskiego w określonych okolicznościach, z zastrzeżeniem wymogu, aby pracodawcy przedstawili na piśmie uzasadnienie takiego odroczenia. Zgodnie z art. 8 dyrektywy 2019/1158 państwa członkowskie są zobowiązane do ustalenia poziomu wynagrodzenia i zasiłku w odniesieniu do minimalnego okresu urlopu ojcowskiego, który jest co najmniej równy poziomowi krajowego wynagrodzenia chorobowego. Pracownicy korzystający z prawa do urlopu lub żądania elastycznych warunków pracy przewidzianych w dyrektywie 2019/1158 powinni być chronieni przed dyskryminacją lub wszelkim mniej korzystnym traktowaniem z tego powodu.
    • The current European Union legal framework provides limited incentives for men to assume an equal share of caring responsibilities. The lack of paid paternity and parental leave in many Member States contributes to the low use of leave by fathers. The imbalance in the design of work-life balance policies for women and men reinforces gender stereotypes and differences between work and care. Policies on equal treatment should aim to address the issue of stereotypes in both men's and women's occupations and roles, and the social partners are encouraged to act upon their key role in informing both workers and employers and raising their awareness of how to combat discrimination. Furthermore, the use of work-life balance arrangements by fathers, such as leave or flexible working arrangements, has been shown to have a positive impact in reducing the relative amount of unpaid family work undertaken by women and leaving them more time for paid employment. Directive 2019/1158 lays down the minimum requirements related to paternity leave, parental leave and to flexible working arrangements for employees who are parents or carers. Member States should also be able to decide whether to allow employers to postpone the granting of parental leave under certain circumstances, subject to the requirement that the employers should provide reasons for such a postponement in writing. According to Article 8 of Directive 2019/1158 Member States are obliged to set the level of such payment or allowance so that it shall guarantee an income at least equivalent to that which the worker concerned would receive in the event of a break in the worker's activities on grounds connected with the worker's state of health, subject to any ceiling laid down in national law. Workers who exercise their right to take leave or to request flexible working arrangements as provided for in Directive 2019/1158 should be protected against discrimination or any less favourable treatment on that ground.
  • Dyscyplina: nauki o polityce i administracji

MARC

  • 002 $a Publicznoprawne obowiązki państw członkowskich Unii Europejskiej w sferze spraw prywatnych - dyrektywa 2019/1158
  • 003 $a Andrzej Świątkowski (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Przegląd Prawa Publicznego
  • 008 $a 2020
  • 009 $a
  • 011 $a 1896-8996
  • 014 $a https://yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.ekon-element-000171582440
  • 015 $a 13-37
  • 017 $a polski
  • 019 $a Obecne ramy prawne Unii Europejskiej przewidują ograniczone zachęty dla mężczyzn do przyjęcia równego udziału w obowiązkach opiekuńczych. Brak płatnego urlopu ojcowskiego i wychowawczego w wielu państwach członkowskich przyczynia się do niewielkiego wykorzystania urlopu przez ojców. Brak równowagi w projektowaniu polityk równowagi między życiem zawodowym a prywatnym kobiet i mężczyzn wzmacnia stereotypy związane z płcią oraz różnice między pracą a opieką. Polityki dotyczące równego traktowania powinny mieć na celu rozwiązanie problemu stereotypów w zawodach i rolach zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Partnerów społecznych zachęca się do działania zgodnie z ich kluczową rolą w informowaniu zarówno pracowników, jak i pracodawców oraz zwiększania ich świadomości w zakresie zwalczania dyskryminacji. Ponadto wykazano, że stosowanie przez ojców ustaleń dotyczących równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, takich jak urlop lub elastyczne warunki pracy, ma pozytywny wpływ na ograniczenie względnej liczby godzin nieodpłatnej pracy rodzinnej wykonywanej przez kobiety i pozostawia im więcej czasu na płatną pracę. Dyrektywa 2019/1158 określa minimalne wymagania dotyczące urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego i urlopu zawodowego oraz elastycznych warunków pracy dla pracowników będących rodzicami. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość podjęcia decyzji, czy zezwolić pracodawcom na odroczenie przyznania urlopu rodzicielskiego w określonych okolicznościach, z zastrzeżeniem wymogu, aby pracodawcy przedstawili na piśmie uzasadnienie takiego odroczenia. Zgodnie z art. 8 dyrektywy 2019/1158 państwa członkowskie są zobowiązane do ustalenia poziomu wynagrodzenia i zasiłku w odniesieniu do minimalnego okresu urlopu ojcowskiego, który jest co najmniej równy poziomowi krajowego wynagrodzenia chorobowego. Pracownicy korzystający z prawa do urlopu lub żądania elastycznych warunków pracy przewidzianych w dyrektywie 2019/1158 powinni być chronieni przed dyskryminacją lub wszelkim mniej korzystnym traktowaniem z tego powodu.
  • 020 $a The current European Union legal framework provides limited incentives for men to assume an equal share of caring responsibilities. The lack of paid paternity and parental leave in many Member States contributes to the low use of leave by fathers. The imbalance in the design of work-life balance policies for women and men reinforces gender stereotypes and differences between work and care. Policies on equal treatment should aim to address the issue of stereotypes in both men's and women's occupations and roles, and the social partners are encouraged to act upon their key role in informing both workers and employers and raising their awareness of how to combat discrimination. Furthermore, the use of work-life balance arrangements by fathers, such as leave or flexible working arrangements, has been shown to have a positive impact in reducing the relative amount of unpaid family work undertaken by women and leaving them more time for paid employment. Directive 2019/1158 lays down the minimum requirements related to paternity leave, parental leave and to flexible working arrangements for employees who are parents or carers. Member States should also be able to decide whether to allow employers to postpone the granting of parental leave under certain circumstances, subject to the requirement that the employers should provide reasons for such a postponement in writing. According to Article 8 of Directive 2019/1158 Member States are obliged to set the level of such payment or allowance so that it shall guarantee an income at least equivalent to that which the worker concerned would receive in the event of a break in the worker's activities on grounds connected with the worker's state of health, subject to any ceiling laid down in national law. Workers who exercise their right to take leave or to request flexible working arrangements as provided for in Directive 2019/1158 should be protected against discrimination or any less favourable treatment on that ground.
  • 966 $a nauki o polityce i administracji
  • 985 $a Wydział Pedagogiczny
  • 985 $b Instytut Nauk o Polityce i Administracji

Dublin Core