Teatr wobec nowych technologii komunikacyjnych

Collection
Article
Download bibliographic description

Description

  • Tytuł: Teatr wobec nowych technologii komunikacyjnych
  • Autor/Autorzy: Lilianna Dorak-Wojakowska (Autor)
  • Nazwa czasopisma: Media i Społeczeństwo. Medioznawstwo, komunikologia, semiologia, socjologia mediów
  • Rok: 2017
  • ISSN: 2083-5701
  • Adres www:: http://www.mediaispoleczenstwo.ath.bielsko.pl/art/07/media_i_spoleczenstwo_nr_07.pdf
  • Strony od-do:
    • 226-243
    • 1.36
  • Język: polski
  • Abstrakt:
    • Przedmiotem rozważań tego artykułu jest próba potraktowania teatru jako jednego z wielu współcześnie istniejących mediów komunikacyjnych oraz przyjrzenie się sposobom jego funkcjonowania w rzeczywistości medialnej, a zatem w rzeczywistości, w której pod wpływem nowych mediów elektronicznych doszło do zasadniczej zmiany pojęcia realności. Powodem, dla którego mówi się dziś o medialności teatru, nie jest samo zastosowanie nowych mediów na scenie, ile realizacja specyficznych formalnych strategii percepcji i transmisji znaczeń. Artykuł próbuje odpowiedzieć na pytania: Jak teatr reaguje dziś na zmiany w postrzeganiu rzeczywistości? W jakim stopniu skupia się na płaszczyźnie treści, dyskursu, w jakim na technice utrwalania i zapisu? Wreszcie, jaką funkcję odgrywa zastosowanie w teatrze konkretnych technologii? Stąd głównym punktem rozważań jest kwestia intensywności i jakości relacji pomiędzy starym medium teatralnym a progresywnymi technologiami. A zwłaszcza sposób, w jaki nowe technologie stwarzają możliwości wielomedialnej, a zatem społecznej amplifikacji przedstawienia teatralnego, na przykład jego równoczesnej transmisji telewizyjnej, internetowej i za pośrednictwem urządzeń mobilnych, co daje możliwość jeszcze bardziej synergicznego połączenia teatru żywego i zapośredniczonego technicznie.
    • Theatre and the new communication technologies The author of this article is trying to perceive theatre as one of numerous contemporary communication media and to have a closer look at how theatre functions in a media-based reality - that is a reality in which recent electronic media have dramatically altered the notions of reality. The reason why today's theatre is being perceived as a contemporary media does not derive mainly from the use of new media on the stage but from the realization of specific formal strategies of perception and transmission of meanings. The article is pursuing answers to the following questions: How does today’s theatre react to changes in the perception of the reality? To what extent does the theatre concentrate on the level of content, discourse; and to what extent on the purely technological act of saving and recording? And finally: what are the functions of applying certain technologies in theatre? Therefore, the main point of consideration in this article is the intensity and quality of the relationship between the old theatre medium and progressive technologies. The author particularly concentrates on the issue of how recent technologies make it possible to present a theatre performance by the means of multimedia, thus social amplification; for instance by broadcasting it on TV, on the Internet and by means of mobile devices, which allows for even more synergistic combination of an alive and technologically expressed theatre.

MARC

  • 002 $a Teatr wobec nowych technologii komunikacyjnych
  • 003 $a Lilianna Dorak-Wojakowska (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Media i Społeczeństwo. Medioznawstwo, komunikologia, semiologia, socjologia mediów
  • 008 $a 2017
  • 011 $a 2083-5701
  • 014 $a http://www.mediaispoleczenstwo.ath.bielsko.pl/art/07/media_i_spoleczenstwo_nr_07.pdf
  • 015 $a 226-243
  • 016 $a 1.36
  • 017 $a polski
  • 019 $a Przedmiotem rozważań tego artykułu jest próba potraktowania teatru jako jednego z wielu współcześnie istniejących mediów komunikacyjnych oraz przyjrzenie się sposobom jego funkcjonowania w rzeczywistości medialnej, a zatem w rzeczywistości, w której pod wpływem nowych mediów elektronicznych doszło do zasadniczej zmiany pojęcia realności. Powodem, dla którego mówi się dziś o medialności teatru, nie jest samo zastosowanie nowych mediów na scenie, ile realizacja specyficznych formalnych strategii percepcji i transmisji znaczeń. Artykuł próbuje odpowiedzieć na pytania: Jak teatr reaguje dziś na zmiany w postrzeganiu rzeczywistości? W jakim stopniu skupia się na płaszczyźnie treści, dyskursu, w jakim na technice utrwalania i zapisu? Wreszcie, jaką funkcję odgrywa zastosowanie w teatrze konkretnych technologii? Stąd głównym punktem rozważań jest kwestia intensywności i jakości relacji pomiędzy starym medium teatralnym a progresywnymi technologiami. A zwłaszcza sposób, w jaki nowe technologie stwarzają możliwości wielomedialnej, a zatem społecznej amplifikacji przedstawienia teatralnego, na przykład jego równoczesnej transmisji telewizyjnej, internetowej i za pośrednictwem urządzeń mobilnych, co daje możliwość jeszcze bardziej synergicznego połączenia teatru żywego i zapośredniczonego technicznie.
  • 020 $a Theatre and the new communication technologies The author of this article is trying to perceive theatre as one of numerous contemporary communication media and to have a closer look at how theatre functions in a media-based reality - that is a reality in which recent electronic media have dramatically altered the notions of reality. The reason why today's theatre is being perceived as a contemporary media does not derive mainly from the use of new media on the stage but from the realization of specific formal strategies of perception and transmission of meanings. The article is pursuing answers to the following questions: How does today’s theatre react to changes in the perception of the reality? To what extent does the theatre concentrate on the level of content, discourse; and to what extent on the purely technological act of saving and recording? And finally: what are the functions of applying certain technologies in theatre? Therefore, the main point of consideration in this article is the intensity and quality of the relationship between the old theatre medium and progressive technologies. The author particularly concentrates on the issue of how recent technologies make it possible to present a theatre performance by the means of multimedia, thus social amplification; for instance by broadcasting it on TV, on the Internet and by means of mobile devices, which allows for even more synergistic combination of an alive and technologically expressed theatre.

Dublin Core