LEADERSHIP EDUCATION FOR SOCIAL TRANSFORMATION SUPPORTING SOCIAL INCLUSION OF VULNERABLE GROUPS IN EUROPEAN SOCIETIES

Collection
projects
Download bibliographic description

Description

  • Project title: LEADERSHIP EDUCATION FOR SOCIAL TRANSFORMATION SUPPORTING SOCIAL INCLUSION OF VULNERABLE GROUPS IN EUROPEAN SOCIETIES
  • Project number: 19/09/2019
  • People implementing the project: Krzysztof Biel
  • Date: 02.09.2019-21.04.2021
  • Name of the entity financing the project: Inna nazwa podmiotu finansującego projekt Wskazówka UNIVERSITAIR CENTRUM SINT-IGNATIUS PRINSSTRAAT 14 ANTWERPEN
  • Nazwa i edycja konkursu, projektu, przedsięwzięcia: LEADERSHIP EDUCATION
  • Type of financing institution: zagraniczna
  • Keywords:
    • LEADERSHIP
    • edukacja
  • Założenia projektu: Europa charakteryzuje się dużą różnorodnością grup społecznych. Mniejszości i nowoprzybyli często napotykają bariery aktywnego uczestnictwa jako obywatele w życiu publicznym. Społeczeństwo demokratyczne zależy od włączenia wszystkich podmiotów w tkankę społeczną swojej społeczności. Konieczne jest łagodzenie napięć między różnymi grupami i zapobieganie negatywnym efektom zewnętrznym, takim jak marginalizacja, wyobcowanie i brak aktywności. Jedna z Powszechnych Preferencji Apostolskich Towarzystwa Jezusowego odnosi się do zadania: „Wzmacnianie przywództwa ubogich i wykluczeni: Jakie miejsce w naszych planach społecznych zajmują grupy najbardziej wykluczone (migranci, kobiety, młodzież, najsłabsi z naszych społeczeństw)? Czy ci ludzie są tylko przedmiotami naszej misji, czy wręcz przeciwnie, otwieramy przestrzenie, w których są podmiotami, które mają przywództwo? procesy wyzwolenia?”. Te pytania postawione przez Ojca Generała Arturo Sosę są zgodne z pojęciem „większego dobra” wspomniano powyżej i wymaga dalszego zbadania. Jak kształtować i wspierać obywatelstwo i partycypację społeczną? Jak zapewnić niezbędne warunki i ramy instytucjonalne? Jaka jest rola liderów w tym procesie? Co można zrobić z perspektywy Kościoła? Jakiej formacji potrzebujemy dla nauczycieli, pracownicy socjalni, w coachingu społecznym i wzmacnianiu grup słabszych? Jak pisze Ken Blanchard, konieczna jest modyfikacja dotychczasowych definicji przywództwa, ponieważ są one niewystarczające. Przywództwo nie powinno być opisywany jedynie jako proces wpływania na ludzi. W swojej definicji przywództwa wyjaśnia, że ​​jest to: „umiejętność wpływania na ludzi” poprzez odblokowanie ich siły i potencjału, aby umożliwić im dążenie do większego dobra”. Pojęcie „większego dobra” odnosi się do co jest najlepsze dla wszystkich zaangażowanych. Przywództwo staje się wówczas współczesnym wyzwaniem działania na rzecz innych ludzi (K. Blanchard, 2007, s. XIV). Co to znaczy być liderem? Jaki jest najlepszy model przywództwa w dzisiejszym świecie? Jak Ignatian Leadership może przyczynić się do tworzenia? odpowiedzialni obywatele gotowi do działania dla większego dobra? Konferencja ma na celu zbadanie kryteriów i procesów prowadzących do realizacji pełnego uczestnictwa obywatelskiego dla wszystkich grup w społeczeństwie. Oferując forum wymiany myśli i najlepszych praktyk, ma na celu stymulowanie wymiany między liderami społecznymi i moderatorów. Wyciągnięte lekcje powinny ustąpić miejsca nowym spostrzeżeniom, które wpływają na edukację i formację przywódczą. Jak trenować liderów społecznych jutra? Jakie umiejętności są potrzebne, aby odpowiadać na potrzeby osób zmarginalizowanych? Jakie podejścia pedagogiczne nadają się do tego celu? Jakiej praktyki formacyjnej potrzebują? Europe is characterized by a wide diversity of social groups. Minorities and newcomers often encounter barriers for active participation as citizens in public life. Democratic society depends on the inclusion of all subjects in the social fabric of its community. It is imperative to ease tensions between different groups and prevent negative externalities such as marginalisation, alienation and inactivity. One of the Universal Apostolic Preferences of the Society of Jesus refers to the task of: “Strengthening the leadership of the poor and excluded: What place in our social plans is occupied by the most excluded groups (migrants, women, youth, the vulnerable of our societies)? Are these people only objects of our mission or, on the contrary, are we opening spaces where they are subjects who have leadership of the processes of liberation?”. These questions presented by Father General Arturo Sosa are in line with the notion of “the greater good” mentioned above and it needs to be further explored. How to shape and foster citizenship and social participation? How to provide the necessary conditions and institutional framework? What is the role of leaders in the process? What can be done from a Church perspective? What formation do we need for teachers, social workers, in social coaching and empowering vulnerable groups? As Ken Blanchard writes that it is necessary to modify the existing definitions of leadership since they are insufficient. Leadership should not be described only as the process of influencing people. In his definition of leadership he explains, that it is: „an ability to influence people through unlocking their strength and potential in order to enable them to pursue the greater good.” The notion of „the greater good” refers to what is the best for all involved. Leadership becomes then a contemporary challenge to act for the benefit of other people (K. Blanchard, 2007, p. XIV). What does it mean to be a leader? What is the best model of leadership for today’s world? How can Ignatian Leadership contribute to create responsible citizens ready for action for the greater good? The conference seeks to explore the criteria for, and the processes leading to the realization of full citizenship participation for all groups in society. By offering a forum for sharing thoughts and best practices, it aims to stimulate an exchange between social leaders and facilitators. The lessons learnt should give way to new insights informing leadership education and formation. How to coach the social leaders of tomorrow? What skills are required to respond to the needs of the marginalized? What pedagogical approaches are suitable for this purpose? What formation practice do they need?