Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku

Collection
Article
Download bibliographic description
  • Tytuł: Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku
  • Autor/Autorzy: EWA DYBOWSKA (Autor)
  • Nazwa czasopisma: Studia Paedagogica Ignatiana
  • Rok: 2025
  • Tom: 28
  • Numer: 2
  • ISSN: 2299-4890
  • Adres www:: https://apcz.umk.pl/SPI/article/view/59135/42994
  • Strony od-do: 79-93
  • Abstrakt:
    • Pedagogia ignacjańska ma swoje źródła w doświadczeniu Ignacego Loyoli (1491–1556), założyciela zakonu jezuitów. Spisał on je głównie w książeczce Ćwiczeń duchowych, skąd działalność edukacyjna zakonu zaczerpnęła istotne kategorie pedagogiczne. Pedagogika ignacjańska jest ściśle związana z działalnością zakonu, więc duchowość i religijność są w nią integralnie włączone. Celem artykułu jest wskazanie wybranych elementów duchowości ignacjańskiej obecnych w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku. Dokonano w tym celu analizy tekstu źródłowego, jakim jest książeczka Ćwiczeń duchowych oraz analizy dokumentów pedagogiki ignacjańskiej: Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania oraz Pedagogika ignacjańska. Podejście praktyczne. W artykule przedstawiono główne źródła pedagogiki ignacjańskiej: doświadczenie Ignacego Loyoli i Ćwiczenia duchowe. Dokonano krótkiej charakterystyki XX-wiecznych dokumentów jezuickich odnoszących się do tej problematyki. Następnie omówiono kluczowe elementy duchowości ignacjańskiej, które znalazły się w tych dokumentach. Przeprowadzone analizy wykazują, że duchowa wizja Ignacego Loyoli jest tym, co inspiruje działalność edukacyjną prowadzoną przez zakon jezuitów i jego współpracowników. Mimo zmieniających się uwarunkowań społeczno-kulturowych, po uwzględnieniu ignacjańskiej zasady dostosowania do osób, miejsca i czasu, elementy religijne i duchowe zalecane przez Ignacego Loyolę mogą także dziś stanowić punkt odniesienia (stały element) koncepcji pedagogicznej.
    • Ignatian pedagogy has its sources in the experience of Ignatius Loyola (1491–1556), the founder of the Jesuit order. He recorded these experiences mainly in Spiritual Exercises, from which the educational activity of the order drew important pedagogical categories. Ignatian pedagogy is closely related to the activity of the order, and therefore spirituality and religiosity are integrally included in it. The aim of the article is to indicate selected elements of Ignatian spirituality present in the documents of Ignatian pedagogy from the second half of the 20th century. For this purpose, the source text, Spiritual Exercises, is analyzed, as are two documents of Ignatian pedagogy: Characteristics of Jesuit Education and Ignatian Pedagogy: A Practical Approach. The article presents the main sources of Ignatian pedagogy: the experience of Ignatius Loyola and Spiritual Exercises. The 20th-century Jesuit documents relating to this issue are briefly characterized. Then, the key elements of Ignatian spirituality found in these documents are discussed. The analyses show that the spiritual vision of Ignatius Loyola is what inspires the educational activity of the Jesuit order and its collaborators. Despite changing sociocultural conditions, after taking into account the Ignatian principle of adaptation to people, place, and time, the religious and spiritual elements recommended by Ignatius Loyola can still serve as a point of reference (a permanent element) of the pedagogical concept today.
  • Słowa kluczowe:
    • duchowość ignacjańska
    • Ćwiczenia duchowe
    • Ignacy Loyola
    • pedagogika ignacjańska
  • Dyscyplina: nauki o rodzinie
  • 002 a Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku
  • 003 b 0000-0002-0454-772X
  • 003 a EWA DYBOWSKA (Autor)
  • 004 a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 a Studia Paedagogica Ignatiana
  • 008 a 2025
  • 009 a 28
  • 010 a 2
  • 011 a 2299-4890
  • 014 a https://apcz.umk.pl/SPI/article/view/59135/42994
  • 015 a 79-93
  • 019 a Pedagogia ignacjańska ma swoje źródła w doświadczeniu Ignacego Loyoli (1491–1556), założyciela zakonu jezuitów. Spisał on je głównie w książeczce Ćwiczeń duchowych, skąd działalność edukacyjna zakonu zaczerpnęła istotne kategorie pedagogiczne. Pedagogika ignacjańska jest ściśle związana z działalnością zakonu, więc duchowość i religijność są w nią integralnie włączone. Celem artykułu jest wskazanie wybranych elementów duchowości ignacjańskiej obecnych w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku. Dokonano w tym celu analizy tekstu źródłowego, jakim jest książeczka Ćwiczeń duchowych oraz analizy dokumentów pedagogiki ignacjańskiej: Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania oraz Pedagogika ignacjańska. Podejście praktyczne. W artykule przedstawiono główne źródła pedagogiki ignacjańskiej: doświadczenie Ignacego Loyoli i Ćwiczenia duchowe. Dokonano krótkiej charakterystyki XX-wiecznych dokumentów jezuickich odnoszących się do tej problematyki. Następnie omówiono kluczowe elementy duchowości ignacjańskiej, które znalazły się w tych dokumentach. Przeprowadzone analizy wykazują, że duchowa wizja Ignacego Loyoli jest tym, co inspiruje działalność edukacyjną prowadzoną przez zakon jezuitów i jego współpracowników. Mimo zmieniających się uwarunkowań społeczno-kulturowych, po uwzględnieniu ignacjańskiej zasady dostosowania do osób, miejsca i czasu, elementy religijne i duchowe zalecane przez Ignacego Loyolę mogą także dziś stanowić punkt odniesienia (stały element) koncepcji pedagogicznej.
  • 020 a Ignatian pedagogy has its sources in the experience of Ignatius Loyola (1491–1556), the founder of the Jesuit order. He recorded these experiences mainly in Spiritual Exercises, from which the educational activity of the order drew important pedagogical categories. Ignatian pedagogy is closely related to the activity of the order, and therefore spirituality and religiosity are integrally included in it. The aim of the article is to indicate selected elements of Ignatian spirituality present in the documents of Ignatian pedagogy from the second half of the 20th century. For this purpose, the source text, Spiritual Exercises, is analyzed, as are two documents of Ignatian pedagogy: Characteristics of Jesuit Education and Ignatian Pedagogy: A Practical Approach. The article presents the main sources of Ignatian pedagogy: the experience of Ignatius Loyola and Spiritual Exercises. The 20th-century Jesuit documents relating to this issue are briefly characterized. Then, the key elements of Ignatian spirituality found in these documents are discussed. The analyses show that the spiritual vision of Ignatius Loyola is what inspires the educational activity of the Jesuit order and its collaborators. Despite changing sociocultural conditions, after taking into account the Ignatian principle of adaptation to people, place, and time, the religious and spiritual elements recommended by Ignatius Loyola can still serve as a point of reference (a permanent element) of the pedagogical concept today.
  • 021 a duchowość ignacjańska
  • 021 a Ćwiczenia duchowe
  • 021 a Ignacy Loyola
  • 021 a pedagogika ignacjańska
  • 022 a Ignatian pedagogy
  • 022 a Ignatian spirituality
  • 022 a Ignatius Loyola
  • 022 a spiritual exercises
  • 966 a nauki o rodzinie
  • 985 a Wydział Pedagogiczny
  • 985 b Instytut Nauk o Wychowaniu

2025_art_Dybowska_E_Elementy duchowości ignacjańskiej w dokumentach pedagogiki ignacjańskiej drugiej połowy XX wieku.pdf (251 KB)

  • Licence: CC BY-ND 4.0
  • Text version: Final published
  • Availability: Public
Download
Repozytorium Akademii Ignatianum w Krakowie, które jest częścią Portalu Pracowniczego zostało zrealizowane w ramach projektu „Program wzmocnienia potencjału dydaktycznego Uczelni na rzecz rozwoju regionalnego” POWR.03.05.00-00-ZR10/18 współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.