Obowiązek zgłoszenia przestępstwa z art. 240 Kodeksu karnego w działalności psychoterapeuty i coacha

MARC

• 002 a Obowiązek zgłoszenia przestępstwa z art. 240 Kodeksu karnego w działalności psychoterapeuty i coacha
• 003 b 0000-0001-6129-4477
• 003 a Aleksandra Cempura (Autor)
• 003 a Anna Bogatyńska-Kucharska (Autor)
• 003 a JAROSŁAW KUCHARSKI (Autor)
• 004 a Oryginalny artykuł naukowy
• 006 a Horyzonty Polityki
• 008 a 2025
• 009 a 16
• 010 a 56
• 011 a 2082-5897
• 012 a 2353-950X
• 013 a 10.35765/hp.2811
• 014 a https://horyzontypolityki.ignatianum.edu.pl/HP/article/view/2811/2393
• 015 a 291-312
• 019 a W artykule rozpatrywany jest konflikt pomiędzy obowiązkami prawnymi a etyką zawodową w pracy psychoterapeutów i coachów w kontekście art. 240 Kodeksu karnego, który nakłada obowiązek zgłaszania wiarygodnych informacji o niektórych przestępstwach, w tym o wykorzystywaniu seksualnym, niezależnie od zgody klienta i norm poufności. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Kluczowym zagadnieniem jest obowiązek zgłaszania podejrzeń nadużyć, nawet jeśli informacje te uzyskano w poufnym środowisku terapeutycznym lub coachingowym. Stwarza to konflikt z kodeksami etycznymi, które stawiają na pierwszym miejscu zaufanie klienta, poufność i autonomię. W badaniu wykorzystano krytyczną analizę tekstów prawnych i etycznych, podejście dogmatyczno-prawne oraz studium przypadku. PROCES ARGUMENTACJI: Artykuł rozpoczyna się analizą artykułu 240 Kodeksu Karnego (PCC) i zakresu jego stosowania. Następnie analizuje dylematy etyczne, z jakimi borykają się praktycy w przypadku ujawnienia nadużyć. Poprzez studium przypadku analizuje trzy powiązane ze sobą aspekty: zaufanie między klientem a praktykiem, wiarygodność zeznań oraz wiarygodność wspomnień. Artykuł zawiera wskazówki dla coachów i psychoterapeutów, jak radzić sobie w tych złożonych sytuacjach, podkreślając potrzebę oceny wiarygodności ujawnień, zwłaszcza tych dokonywanych w trakcie trwającej terapii lub procesu coachingowego. WYNIKI BADAŃ: Wyniki sugerują, że nie wszystkie ujawnienia powinny być traktowane jako powodujące prawny obowiązek zgłoszenia zgodnie z art. 240 Kodeksu postępowania cywilnego. Wiarygodność informacji, kontekst ujawnienia oraz dowody potwierdzające powinny wpływać na to, czy zgłoszenie jest uzasadnione. WNIOSKI, INNOWACJE I REKOMENDACJE: Mechaniczne stosowanie artykułu 240 Kodeksu postępowania cywilnego (PCC) do terapeutów i coachów jest problematyczne. Artykuł proponuje reformę legislacyjną w celu ochrony dobrostanu i autonomii klientów. Przedstawia również innowacyjne zastosowanie epistemologicznych modeli zaufania i wiarygodności zeznań w kontekstach psychoterapeutycznych i coachingowych, gdzie koncepcje te są często stosowane intuicyjnie, a nie systematycznie.
• 020 a The article examines the conflict between legal obligations and professional ethics in the work of psychotherapists and coaches in the context of Article 240 of the Polish Penal Code (PCC), which mandates reporting credible information about certain crimes, including sexual abuse, regardless of client consent or confidentiality norms. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The key issue is the obligation to report suspected abuse even if such information was obtained in a confidential therapeutic or coaching setting. This creates tension with ethical codes that prioritize client trust, confidentiality, and autonomy. The study uses critical analysis of legal and ethical texts, dogmatic-legal approach along with a case study. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article begins with analysing Article 240 PCC and the scope of its application. Then it explores the ethical dilemmas practitioners face when dealing with disclosure of abuse. Through a case study, it examines three interrelated aspects: trust between client and practitioner, credibility of testimony, and reliability of memories. The article provides guidance for coaches and psychotherapists on how to navigate these complex situations, emphasizing the need to assess the credibility of disclosures, especially when made during ongoing therapy or coaching processes. RESEARCH RESULTS: The findings suggest that not all disclosures should be treated as triggering a legal duty to report under Article 240 PCC. Credibility of the information, context of disclosure, and corroborating evidence should influence whether a report is warranted. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Applying Article 240 PCC mechanically to therapists and coaches is problematic. The article proposes legislative reform to protect clients’ welfare and autonomy. It also introduces innovative use of epistemological models of trust and testimony credibility in psychotherapeutic and coaching contexts, where such concepts are often applied intuitively rather than systematically.
• 021 a art. 240 Kodeksu karnego
• 021 a coaching
• 021 a etyka
• 021 a molestowanie seksualne
• 021 a psychoterapia
• 022 a Article 240 of Polish Criminal Code
• 022 a coaching
• 022 a ethics
• 022 a psychotherapy
• 022 a sexual abuse
• 966 a filozofia
• 985 a Wydział Filozoficzny
• 985 b Instytut Filozofii

Dublin Core

Indexes

• Title: Obowiązek zgłoszenia przestępstwa z art. 240 Kodeksu karnego w działalności psychoterapeuty i coacha
• Author:
  • Aleksandra Cempura (Autor)
  • Anna Bogatyńska-Kucharska (Autor)
  • JAROSŁAW KUCHARSKI (Autor)
• Journal: Horyzonty Polityki
• Date: 2025
• Discipline: filozofia
• Słowa kluczowe w j. angielskim:
  • Article 240 of Polish Criminal Code
  • coaching
  • ethics
  • psychotherapy
  • sexual abuse
• Keywords in Polish:
  • art. 240 Kodeksu karnego
  • coaching
  • etyka
  • molestowanie seksualne
  • psychoterapia
• Structure:
  • Instytut Filozofii
  • Wydział Filozoficzny

Files