Tragedy and the Limits of Pessimism in Ancient and Modern Realist Political Thought

Kolekcja
artykuły
Pobierz opis bibliograficzny

Opis

  • Tytuł: Tragedy and the Limits of Pessimism in Ancient and Modern Realist Political Thought
  • Autor/Autorzy: CARL HUMPHRIES (Autor)
  • Nazwa czasopisma: In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką
  • Rok: 2020
  • ISSN: 1899-2722
  • DOI: 10.34768/ig.vi14.287
  • Adres www:: https://ingremium.pl/index.php/IG/article/view/287/242
  • Strony od-do:
    • 223-235
    • 0.93
  • Język: angielski
  • Abstrakt:
    • Artykuł ten porusza kwestię tego, co możemy odkryć o naturze i znaczeniu współczesnych form tak zwanego „realizmu politycznego” – zwłaszcza w odniesieniu do ich związku z pesymizmem – z jednej strony poprzez filozoficzne rozważania na temat starożytnej greckiej tragedii i z drugiej poprzez takich rzekomych starożytnych prekursorów tego sposobu myślenia o sprawach etycznych lub politycznych jak Tukidydes. Główna teza, którą tu postawiono, jest następująca: tragedia grecka może nas skłonić do zauważenia ujawniającej się dwuznaczności w myśleniu wybitnych niedawnych i współczesnych przedstawicieli tego realizmu, związanej z tym, co w praktyce oznacza powstrzymywanie się od przyzwolenia na formy moralnego optymizmu, postrzegając je jako dogmatyczne lub spekulatywne. Dochodzę do wniosku, że taki realizm polityczny, gdy jest tak sformułowany, zawiera w sobie implicite elementy dogmatycznie pesymistyczne, nawet jeśli same aspirują do statusu antydogmatycznego. Aby wyjaśnić znaczenie tej dwuznaczności, przedstawię paralelę z niektórymi kwestiami, które pojawiły się w kontekście recepcji późniejszej filozofii Wittgensteina
    • This article explores the question of what we might discover about the nature and significance of contemporary forms of so-called “political realism” – particularly with regard to their relationship to pessimism – from a philosophical consideration of Ancient Greek tragedy on the one hand, and of such supposed ancient precursors of this way of thinking about ethical and/or political matters as Thucydides on the other. The principal thesis put forward here will be that Greek tragedy can prompt us to notice a revealing equivocation within the thinking of prominent recent and contemporary exponents of such realism, connected with what, in practice, it means to withhold assent from forms of morality-centred optimism on the grounds that they are perceived to be dogmatic or speculative. Such political realism, I conclude, when thus formulated, implicitly involves elements that are dogmatically pessimistic, even when expressly aspiring to be anti-dogmatic themselves. In order to clarify the significance of this equivocation, I draw a parallel with some issues that have emerged in the context of the reception of Wittgenstein’s later philosophy.
  • Dyscyplina: filozofia

MARC

  • 002 $a Tragedy and the Limits of Pessimism in Ancient and Modern Realist Political Thought
  • 003 $b 0000-0003-0331-3179
  • 003 $a CARL HUMPHRIES (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką
  • 008 $a 2020
  • 011 $a 1899-2722
  • 013 $a 10.34768/ig.vi14.287
  • 014 $a https://ingremium.pl/index.php/IG/article/view/287/242
  • 015 $a 223-235
  • 016 $a 0.93
  • 017 $a angielski
  • 019 $a Artykuł ten porusza kwestię tego, co możemy odkryć o naturze i znaczeniu współczesnych form tak zwanego „realizmu politycznego” – zwłaszcza w odniesieniu do ich związku z pesymizmem – z jednej strony poprzez filozoficzne rozważania na temat starożytnej greckiej tragedii i z drugiej poprzez takich rzekomych starożytnych prekursorów tego sposobu myślenia o sprawach etycznych lub politycznych jak Tukidydes. Główna teza, którą tu postawiono, jest następująca: tragedia grecka może nas skłonić do zauważenia ujawniającej się dwuznaczności w myśleniu wybitnych niedawnych i współczesnych przedstawicieli tego realizmu, związanej z tym, co w praktyce oznacza powstrzymywanie się od przyzwolenia na formy moralnego optymizmu, postrzegając je jako dogmatyczne lub spekulatywne. Dochodzę do wniosku, że taki realizm polityczny, gdy jest tak sformułowany, zawiera w sobie implicite elementy dogmatycznie pesymistyczne, nawet jeśli same aspirują do statusu antydogmatycznego. Aby wyjaśnić znaczenie tej dwuznaczności, przedstawię paralelę z niektórymi kwestiami, które pojawiły się w kontekście recepcji późniejszej filozofii Wittgensteina
  • 020 $a This article explores the question of what we might discover about the nature and significance of contemporary forms of so-called “political realism” – particularly with regard to their relationship to pessimism – from a philosophical consideration of Ancient Greek tragedy on the one hand, and of such supposed ancient precursors of this way of thinking about ethical and/or political matters as Thucydides on the other. The principal thesis put forward here will be that Greek tragedy can prompt us to notice a revealing equivocation within the thinking of prominent recent and contemporary exponents of such realism, connected with what, in practice, it means to withhold assent from forms of morality-centred optimism on the grounds that they are perceived to be dogmatic or speculative. Such political realism, I conclude, when thus formulated, implicitly involves elements that are dogmatically pessimistic, even when expressly aspiring to be anti-dogmatic themselves. In order to clarify the significance of this equivocation, I draw a parallel with some issues that have emerged in the context of the reception of Wittgenstein’s later philosophy.
  • 966 $a filozofia
  • 985 $a Wydział Filozoficzny
  • 985 $b Instytut Filozofii

Dublin Core