Joy and Sadness in Spiritual Life According to St. Ignatius of Loyola. A Hermeneutic Study (Part I)

Kolekcja
artykuły
Pobierz opis bibliograficzny

Opis

  • Tytuł: Joy and Sadness in Spiritual Life According to St. Ignatius of Loyola. A Hermeneutic Study (Part I)
  • Autor/Autorzy: TOMASZ HOMA (Autor)
  • Nazwa czasopisma: Perspektywy Kultury
  • Rok: 2019
  • ISSN: 2081-1446
  • DOI: 10.35765/pk.2019.2603.08
  • Strony od-do:
    • 87-99
    • 0.8
  • Język: angielski
  • Abstrakt:
    • Celem tego studium jest próba interpretacji ludzkiej emocjonalności w jej uczuciowej formie wyrazu w postaci przeżyć radości i smutku, w świetle założeń jednej ze szkół duchowości chrześcijańskiej, mianowicie tej zaproponowanej przez Ignacego Loyolę (1491-1556). Według tego nurtu życia duchowego, zarówno czerpiącego z wielowiekowego doświadczenia biblijnego i chrześcijańskiego rozumienia emocjonalno-uczuciowego wymiaru naszego życia, jak i wniesionych do niego doświadczeń i przemyśleń poczynionych przez samego Ignacego, nasza emocjonalność doświadczana niejednokrotnie jako swoisty i często niezrozumiały „gwar” może, w rzeczywistości, stanowić równie emocjonalną, czytelną „mowę”. „Mowę”, która staje się zrozumiałą z chwilą, gdy potrafimy właściwie „rozczytać”, czyli rozpoznać i zrozumieć, doświadczane przez nas w tej sferze emocjonalno-uczuciowe przeżycia.
    • The goal of this study is an interpretative attempt at human emotionality, and to be more specific, its emotional form of expression in various experiences of joy and sadness, in the light of the principles underlying one of the schools of Christian spirituality, i.e. the one proposed by Ignatius of Loyola (1491-1556). According to this movement of spiritual life, which draws on the centuries-old biblical experience and Christian conception of the emotional dimension of our lives, and which also enriches it with experiences and reflections of Ignatius himself, our emotionality – not infrequently experienced as a peculiar and often incomprehensible “babble” – may in fact be construed as equally emotional and lucid “speech.” Such “speech” becomes comprehensible the moment we are able to properly “read,” that is recognize and understand the emotional experiences that we are exposed to in this sphere.
  • Dyscyplina: nauki o kulturze i religii

MARC

  • 002 $a Joy and Sadness in Spiritual Life According to St. Ignatius of Loyola. A Hermeneutic Study (Part I)
  • 003 $b 0000-0002-4430-2591
  • 003 $a TOMASZ HOMA (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Perspektywy Kultury
  • 008 $a 2019
  • 011 $a 2081-1446
  • 013 $a 10.35765/pk.2019.2603.08
  • 015 $a 87-99
  • 016 $a 0.8
  • 017 $a angielski
  • 019 $a Celem tego studium jest próba interpretacji ludzkiej emocjonalności w jej uczuciowej formie wyrazu w postaci przeżyć radości i smutku, w świetle założeń jednej ze szkół duchowości chrześcijańskiej, mianowicie tej zaproponowanej przez Ignacego Loyolę (1491-1556). Według tego nurtu życia duchowego, zarówno czerpiącego z wielowiekowego doświadczenia biblijnego i chrześcijańskiego rozumienia emocjonalno-uczuciowego wymiaru naszego życia, jak i wniesionych do niego doświadczeń i przemyśleń poczynionych przez samego Ignacego, nasza emocjonalność doświadczana niejednokrotnie jako swoisty i często niezrozumiały „gwar” może, w rzeczywistości, stanowić równie emocjonalną, czytelną „mowę”. „Mowę”, która staje się zrozumiałą z chwilą, gdy potrafimy właściwie „rozczytać”, czyli rozpoznać i zrozumieć, doświadczane przez nas w tej sferze emocjonalno-uczuciowe przeżycia.
  • 020 $a The goal of this study is an interpretative attempt at human emotionality, and to be more specific, its emotional form of expression in various experiences of joy and sadness, in the light of the principles underlying one of the schools of Christian spirituality, i.e. the one proposed by Ignatius of Loyola (1491-1556). According to this movement of spiritual life, which draws on the centuries-old biblical experience and Christian conception of the emotional dimension of our lives, and which also enriches it with experiences and reflections of Ignatius himself, our emotionality – not infrequently experienced as a peculiar and often incomprehensible “babble” – may in fact be construed as equally emotional and lucid “speech.” Such “speech” becomes comprehensible the moment we are able to properly “read,” that is recognize and understand the emotional experiences that we are exposed to in this sphere.
  • 966 $a nauki o kulturze i religii
  • 985 $a Wydział Filozoficzny
  • 985 $b Instytut Filozofii

Dublin Core

Pliki

Homa T_Joy and .......pdf (244 KB)

  • Licencja: CC BY-ND 4.0
  • Wersja tekstu: Ostateczna opublikowana
  • Dostępność: Publiczny

Pobierz