Psicomachia nei drammi gesuitici in polonia (al XVIII secolo) sulla scena del teatro di scuola = Psychomachia w polskich dramatach jezuickich (do XVIII wieku) na scenie teatru szkolnego
Opis
- Tytuł: Psicomachia nei drammi gesuitici in polonia (al XVIII secolo) sulla scena del teatro di scuola = Psychomachia w polskich dramatach jezuickich (do XVIII wieku) na scenie teatru szkolnego
- Autor/Autorzy: Justyna Sprutta (Autor)
- Nazwa czasopisma: Nauczyciel i Szkoła
- Rok: 2018
- ISSN: 1426-9899
- DOI: 10.14632/NiS.2018.67.47
- Adres www:: https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/index.php/nis/article/view/1305
- Strony od-do:
- 47-56
- 0.55
- Język: włoski
- Abstrakt: Miejscem skutecznego kształtowania religijno-moralnej postawy u widza i zarazem u aktora był w jezuickich kolegiach teatr szkolny. Stanowił on zresztą istotną część programu nauczania retoryki. Prezentowane na jezuickiej scenie szkolnej – czy to w sali teatralnej, czy w plenerze – dramaty przyczyniały się przez stulecia do odnowy duchowej i moralnej. Jednym z ważnych motywów, które w nich się pojawiały, była psychomachia, rozumiana jako walka dobra ze złem, czyli wyrażająca się chociażby w zmaganiu się świętego (cnót) z pokusami, czy też aniołów z diabłami, przy czym to moce anielskie odnosiły zwycięstwo. Zło zawsze było potępiane, pokonywane, zohydzane, i tylko pod tym warunkiem widniało na scenie. Widz, ale również młodociany aktor, miał zawsze dążyć do chrześcijańskiej doskonałości, tocząc przez całe swe życie duchową walkę z własnymi słabościami.
MARC
- 002 $a Psicomachia nei drammi gesuitici in polonia (al XVIII secolo) sulla scena del teatro di scuola = Psychomachia w polskich dramatach jezuickich (do XVIII wieku) na scenie teatru szkolnego
- 003 $a Justyna Sprutta (Autor)
- 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
- 006 $a Nauczyciel i Szkoła
- 008 $a 2018
- 011 $a 1426-9899
- 013 $a 10.14632/NiS.2018.67.47
- 014 $a https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/index.php/nis/article/view/1305
- 015 $a 47-56
- 016 $a 0.55
- 017 $a włoski
- 019 $a Miejscem skutecznego kształtowania religijno-moralnej postawy u widza i zarazem u aktora był w jezuickich kolegiach teatr szkolny. Stanowił on zresztą istotną część programu nauczania retoryki. Prezentowane na jezuickiej scenie szkolnej – czy to w sali teatralnej, czy w plenerze – dramaty przyczyniały się przez stulecia do odnowy duchowej i moralnej. Jednym z ważnych motywów, które w nich się pojawiały, była psychomachia, rozumiana jako walka dobra ze złem, czyli wyrażająca się chociażby w zmaganiu się świętego (cnót) z pokusami, czy też aniołów z diabłami, przy czym to moce anielskie odnosiły zwycięstwo. Zło zawsze było potępiane, pokonywane, zohydzane, i tylko pod tym warunkiem widniało na scenie. Widz, ale również młodociany aktor, miał zawsze dążyć do chrześcijańskiej doskonałości, tocząc przez całe swe życie duchową walkę z własnymi słabościami.
Dublin Core
Indeksy
Pliki
Sprutta_Psicomachia.pdf (114 KB)
- Licencja: CC BY-NC-ND 4.0
- Wersja tekstu: Ostateczna opublikowana
- Dostępność: Publiczny