Attitudes of psychotherapists towards pharmacotherapy in the course of psychotherapy

Kolekcja
artykuły
Pobierz opis bibliograficzny

Opis

  • Tytuł: Attitudes of psychotherapists towards pharmacotherapy in the course of psychotherapy
  • Autor/Autorzy:
  • Nazwa czasopisma: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
  • Rok: 2017
  • ISSN: 1644-6313
  • DOI: 10.15557/PiPK.2017.0010
  • Strony od-do:
    • 93-103
    • 1.39
  • Język: angielski
  • Abstrakt:
    • Cel pracy: Poznanie nastawienia psychoterapeutów pracujących w różnych modalnościach terapeutycznych do skojarzonego stosowania psychoterapii i farmakoterapii. Metoda: Na potrzeby badania stworzono autorski kwestionariusz i przesłano go w formie elektronicznej do psychoterapeutów zatrudnionych w dwóch wybranych ośrodkach psychoterapeutycznych w Warszawie, co pozwoliło na uzyskanie anonimowych odpowiedzi online. Wyniki opracowano statystycznie. Wyniki: Odpowiedzi otrzymano od 106 psychoterapeutów. Do porównania wyodrębniono trzy grupy w zależności od modalności terapeutycznej: grupę poznawczo-behawioralną, grupę psychodynamiczno-psychoanalityczną oraz wspólną grupę terapeutów pracujących w modalnościach systemowej i zintegrowanej. Mimo że terapeuci poznawczo-behawioralni nie leczą większej liczby pacjentów niż ci pracujący w pozostałych modalnościach, trafia do nich istotnie statystycznie więcej osób przyjmujących leki (p = 0,001). Znajomość nazw leków była najwyższa w grupie psychodynamiczno-psychoanalitycznej. Terapeuci systemowi i zintegrowani częściej niż pozostali deklarowali pozytywne nastawienie do łączenia psychoterapii z farmakoterapią (test chi-kwadrat; p = 0,04). Terapeuci pracujący w modalnościach zintegrowanej i systemowej deklarowali największą akceptację wobec skojarzenia psychoterapii z farmakoterapią (p = 0,04). Psychoterapeuci deklarujący postawę neutralną wobec leków – niezależnie od modalności terapeutycznej – mieli więcej pacjentów w terapii niż ci, dla których stosowanie leków w trakcie psychoterapii miało jakiekolwiek znaczenie, i to zarówno pozytywne, jak i negatywne (p < 0,05). Wnioski: Stosowanie leku podczas psychoterapii jest wynikiem wzajemnego oddziaływania wielu czynników, w tym preferencji pacjentów, modalności psychoterapii i stażu pracy terapeuty.
    • Background: In contrast to the reality of clinical practice, in which psychotherapy and pharmacotherapy are frequently combined, the attitudes of psychotherapists towards the use of pharmacotherapy in conjunction with psychotherapy have to date been rarely studied. Method: A special questionnaire was designed for the purpose of the study. An electronic format allowing for anonymous online responses was sent to psychotherapists from two selected mental health institutions in Warsaw. The results were analysed statistically. Results: One hundred six psychotherapists returned a completed questionnaire. They were classified into three groups depending on the length of psychotherapeutic practice as well as into groups of cognitive-behavioural, psychodynamic/psychoanalytic and systemic/integrative psychotherapists. Although cognitive-behavioural therapists do not treat more patients than therapists of other modalities, they encounter significantly more patients who receive medications (p = 0.001) and the number of their patients receiving combined treatment is increasing during psychotherapy. The highest knowledge of drug names was reported in the group of psychodynamic/psychoanalytic therapists. Integrative and systemic therapists more often declared their positive attitude towards combining psychotherapy with pharmacotherapy (Chi-squared test, χ 2 ; p = 0.04). Psychotherapists declaring a neutral attitude towards pharmacotherapy – regardless of the therapeutic modality – had generally more patients in therapy than therapists by whom the use of drugs in the course of psychotherapy was perceived positively or negatively (p < 0.05). Conclusions: The use of medications in the course of psychotherapy is a result of an interplay between many factors, including patients’ preferences, psychotherapeutic modality and the age of a psychotherapist.
  • Dyscyplina: psychologia

MARC

  • 002 $a Attitudes of psychotherapists towards pharmacotherapy in the course of psychotherapy
  • 003 $a Marcin Jabłoński (Autor)
  • 003 $a Krystyna Sosnowska (Autor)
  • 003 $a Wojciech Datka (Autor)
  • 003 $a Anna Król-Kuczkowska (Autor)
  • 003 $a Renata Moraczewska (Autor)
  • 003 $a Sławomir Murawiec (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Psychiatria i Psychologia Kliniczna
  • 008 $a 2017
  • 011 $a 1644-6313
  • 013 $a 10.15557/PiPK.2017.0010
  • 015 $a 93-103
  • 016 $a 1.39
  • 017 $a angielski
  • 019 $a Cel pracy: Poznanie nastawienia psychoterapeutów pracujących w różnych modalnościach terapeutycznych do skojarzonego stosowania psychoterapii i farmakoterapii. Metoda: Na potrzeby badania stworzono autorski kwestionariusz i przesłano go w formie elektronicznej do psychoterapeutów zatrudnionych w dwóch wybranych ośrodkach psychoterapeutycznych w Warszawie, co pozwoliło na uzyskanie anonimowych odpowiedzi online. Wyniki opracowano statystycznie. Wyniki: Odpowiedzi otrzymano od 106 psychoterapeutów. Do porównania wyodrębniono trzy grupy w zależności od modalności terapeutycznej: grupę poznawczo-behawioralną, grupę psychodynamiczno-psychoanalityczną oraz wspólną grupę terapeutów pracujących w modalnościach systemowej i zintegrowanej. Mimo że terapeuci poznawczo-behawioralni nie leczą większej liczby pacjentów niż ci pracujący w pozostałych modalnościach, trafia do nich istotnie statystycznie więcej osób przyjmujących leki (p = 0,001). Znajomość nazw leków była najwyższa w grupie psychodynamiczno-psychoanalitycznej. Terapeuci systemowi i zintegrowani częściej niż pozostali deklarowali pozytywne nastawienie do łączenia psychoterapii z farmakoterapią (test chi-kwadrat; p = 0,04). Terapeuci pracujący w modalnościach zintegrowanej i systemowej deklarowali największą akceptację wobec skojarzenia psychoterapii z farmakoterapią (p = 0,04). Psychoterapeuci deklarujący postawę neutralną wobec leków – niezależnie od modalności terapeutycznej – mieli więcej pacjentów w terapii niż ci, dla których stosowanie leków w trakcie psychoterapii miało jakiekolwiek znaczenie, i to zarówno pozytywne, jak i negatywne (p < 0,05). Wnioski: Stosowanie leku podczas psychoterapii jest wynikiem wzajemnego oddziaływania wielu czynników, w tym preferencji pacjentów, modalności psychoterapii i stażu pracy terapeuty.
  • 020 $a Background: In contrast to the reality of clinical practice, in which psychotherapy and pharmacotherapy are frequently combined, the attitudes of psychotherapists towards the use of pharmacotherapy in conjunction with psychotherapy have to date been rarely studied. Method: A special questionnaire was designed for the purpose of the study. An electronic format allowing for anonymous online responses was sent to psychotherapists from two selected mental health institutions in Warsaw. The results were analysed statistically. Results: One hundred six psychotherapists returned a completed questionnaire. They were classified into three groups depending on the length of psychotherapeutic practice as well as into groups of cognitive-behavioural, psychodynamic/psychoanalytic and systemic/integrative psychotherapists. Although cognitive-behavioural therapists do not treat more patients than therapists of other modalities, they encounter significantly more patients who receive medications (p = 0.001) and the number of their patients receiving combined treatment is increasing during psychotherapy. The highest knowledge of drug names was reported in the group of psychodynamic/psychoanalytic therapists. Integrative and systemic therapists more often declared their positive attitude towards combining psychotherapy with pharmacotherapy (Chi-squared test, χ 2 ; p = 0.04). Psychotherapists declaring a neutral attitude towards pharmacotherapy – regardless of the therapeutic modality – had generally more patients in therapy than therapists by whom the use of drugs in the course of psychotherapy was perceived positively or negatively (p < 0.05). Conclusions: The use of medications in the course of psychotherapy is a result of an interplay between many factors, including patients’ preferences, psychotherapeutic modality and the age of a psychotherapist.
  • 966 $a psychologia

Dublin Core