Język w procesie kształtowania wrażliwości emocjonalnej dziecka – studium empiryczne = Language in the Process of Developing Child’s Emotional Sensitiveness: Empirical Study

Kolekcja
artykuły
Pobierz opis bibliograficzny

Opis

  • Tytuł: Język w procesie kształtowania wrażliwości emocjonalnej dziecka – studium empiryczne = Language in the Process of Developing Child’s Emotional Sensitiveness: Empirical Study
  • Autor/Autorzy:
  • Nazwa czasopisma: Studia Paedagogica Ignatiana
  • Rok: 2020
  • ISSN: 2450-5358
  • DOI: 10.12775/SPI.2020.4.008
  • Adres www:: https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/SPI/article/view/SPI.2020.4.008
  • Strony od-do: 189-209
  • Język: polski
  • Abstrakt:
    • Wrażliwość emocjonalna to pojęcie złożone i nieostre, wielowymiarowe, uwikłane w relacje interpersonalne, czynniki językowe i kontekstualne. W prezentowanym artykule przedmiotem analizy są poznawcze i językowe aspekty wrażliwości emocjonalnej, rozumianej jako zdolność do decentracji afektywnej, tj. przyjęcia perspektywy partnera rozmowy, wyobrażenia sobie, jak on postrzega i rozumie konkretną sytuację porozumiewania się, jak interpretuje jej zawartość emocjonalną, jakie wyprowadza wnioski. Kluczem do tak rozumianej wrażliwości emocjonalnej jest nie tylko znajomość środków językowych służących ekspresji emocji, ale także – a może przede wszystkim – zdolność do metapoznawczego monitorowania przebiegu interakcji, podejmowania refleksji nad skutecznością własnych zachowań ekspresywnych w zakresie „dostrojenia się” do emocji rozmówcy. Głównym celem artykułu jest ukazanie metodologicznych konsekwencji przyjęcia takiej perspektywy badawczej. W teoretycznej części przedstawiono psychologiczne i językoznawcze ujęcie wrażliwości emocjonalnej jako ważnego obszaru kompetencji komunikacyjnych dziecka. W części badawczej ukazano dziecięcą zdolność do formułowania wypowiedzi wrażliwej emocjonalnie w sytuacji konfliktu poznawczego, tj. zderzenia odmiennych sposobów przeżywania tej samej sytuacji komunikacyjnej/doświadczenia życiowego przez partnerów dialogu. Wykorzystano w tym celu test Branta R. Burlesona wraz z opracowaną przez niego skalą oceny poziomu wrażliwości wypowiedzi wspierającej. W podsumowaniu zwrócono uwagę na konsekwencje zaniedbywania wrażliwości emocjonalnej dziecka przez współczesną edukację.
    • Emotional sensitivity is a complex, multidimensional concept, entangled in interpersonal relations, linguistic and situational factors. In this article, the main point of attention are cognitive and linguistic aspects of emotional sensitivity defined as an ability to undertake an affective perspective of interlocutor, being able to imagine how he/she perceives and understands a particular communicative context, how he/she interprets the emotional content of the situation. The key to such emotional sensitivity is not only knowledge of linguistic expressive resources, but also – or maybe even primarily – metacognitive monitoring of interaction, and the ability to reflect on one’s own communicative effectiveness in terms of „getting tuned” to interlocutor’s emotions. The main aim of this article is to present methodological consequences of such empirical perspective. Theoretical part of the article contains psychological and linguistic perspectives in defining the emotional sensitiveness as an area of children’s communicative competence. Empirical part presents the research on children’s ability to build emotionally sensitive utterances in the context of cognitive conflict, e.g. the crush of different ways of coping with the same communicative situation/ experience by two different interlocutors. The test designed by Brant R. Burleson was used to elicit children’s reaction along with the scale to estimate the level of emotional sensitivity of comforting communication. In summary, the consequences of neglecting child’s emotional sensitivity by contemporary education were described.
  • Dyscyplina: pedagogika

MARC

  • 002 $a Język w procesie kształtowania wrażliwości emocjonalnej dziecka – studium empiryczne = Language in the Process of Developing Child’s Emotional Sensitiveness: Empirical Study
  • 003 $a DOROTA ZDYBEL (Autor)
  • 003 $b 0000-0003-3322-7570
  • 003 $a Magda Śliwa (Autor)
  • 004 $a Oryginalny artykuł naukowy
  • 006 $a Studia Paedagogica Ignatiana
  • 008 $a 2020
  • 011 $a 2450-5358
  • 013 $a 10.12775/SPI.2020.4.008
  • 014 $a https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/SPI/article/view/SPI.2020.4.008
  • 015 $a 189-209
  • 017 $a polski
  • 019 $a Wrażliwość emocjonalna to pojęcie złożone i nieostre, wielowymiarowe, uwikłane w relacje interpersonalne, czynniki językowe i kontekstualne. W prezentowanym artykule przedmiotem analizy są poznawcze i językowe aspekty wrażliwości emocjonalnej, rozumianej jako zdolność do decentracji afektywnej, tj. przyjęcia perspektywy partnera rozmowy, wyobrażenia sobie, jak on postrzega i rozumie konkretną sytuację porozumiewania się, jak interpretuje jej zawartość emocjonalną, jakie wyprowadza wnioski. Kluczem do tak rozumianej wrażliwości emocjonalnej jest nie tylko znajomość środków językowych służących ekspresji emocji, ale także – a może przede wszystkim – zdolność do metapoznawczego monitorowania przebiegu interakcji, podejmowania refleksji nad skutecznością własnych zachowań ekspresywnych w zakresie „dostrojenia się” do emocji rozmówcy. Głównym celem artykułu jest ukazanie metodologicznych konsekwencji przyjęcia takiej perspektywy badawczej. W teoretycznej części przedstawiono psychologiczne i językoznawcze ujęcie wrażliwości emocjonalnej jako ważnego obszaru kompetencji komunikacyjnych dziecka. W części badawczej ukazano dziecięcą zdolność do formułowania wypowiedzi wrażliwej emocjonalnie w sytuacji konfliktu poznawczego, tj. zderzenia odmiennych sposobów przeżywania tej samej sytuacji komunikacyjnej/doświadczenia życiowego przez partnerów dialogu. Wykorzystano w tym celu test Branta R. Burlesona wraz z opracowaną przez niego skalą oceny poziomu wrażliwości wypowiedzi wspierającej. W podsumowaniu zwrócono uwagę na konsekwencje zaniedbywania wrażliwości emocjonalnej dziecka przez współczesną edukację.
  • 020 $a Emotional sensitivity is a complex, multidimensional concept, entangled in interpersonal relations, linguistic and situational factors. In this article, the main point of attention are cognitive and linguistic aspects of emotional sensitivity defined as an ability to undertake an affective perspective of interlocutor, being able to imagine how he/she perceives and understands a particular communicative context, how he/she interprets the emotional content of the situation. The key to such emotional sensitivity is not only knowledge of linguistic expressive resources, but also – or maybe even primarily – metacognitive monitoring of interaction, and the ability to reflect on one’s own communicative effectiveness in terms of „getting tuned” to interlocutor’s emotions. The main aim of this article is to present methodological consequences of such empirical perspective. Theoretical part of the article contains psychological and linguistic perspectives in defining the emotional sensitiveness as an area of children’s communicative competence. Empirical part presents the research on children’s ability to build emotionally sensitive utterances in the context of cognitive conflict, e.g. the crush of different ways of coping with the same communicative situation/ experience by two different interlocutors. The test designed by Brant R. Burleson was used to elicit children’s reaction along with the scale to estimate the level of emotional sensitivity of comforting communication. In summary, the consequences of neglecting child’s emotional sensitivity by contemporary education were described.
  • 966 $a pedagogika
  • 985 $a Wydział Pedagogiczny
  • 985 $b Instytut Nauk o Wychowaniu

Dublin Core

Pliki

Zdybel_Śliwa_Język.pdf (307 KB)

  • Licencja: CC BY-ND 4.0
  • Wersja tekstu: Ostateczna opublikowana
  • Dostępność: Publiczny

Pobierz